BİR KÜÇÜK ÇİÇEK

Yaradan ne  güzel de  yaratmış şu güzelim  çiçekleri insan onlara  her baktığında sanki başka diyarlara gidiyor huzur  buluyor yada en azından ben öyleyim... Annem çiçeklere resmen aşıktı  ki hala  öyle hatırlıyorum da  küçükken misafir odasındaki on iki kişilik yemek  masasının üstü sadece menekşelerle doluydu onlarla  hergün  konuşur ayrı bilgi ilgi gösterirdi... Çiçekleri onun en kıymetlileri arasında... Bazen kıskanırdım da :) Tabi yaş ilerleyince  bakması daha kolay  çiçekleri tercih etmeye  başladı... Annem çiçekleri çok sevdiğinden dolayı bende nedense ters tepki yarattı... Sevmediğimden değil bakımları ilgili sıkıntılarıyla uğraşmak  zor  geldiğinden... Evlendikten sonra evimizde bir tane bile  canlı çiçek  bakmadık... Sevgili eşim de sevmez hiç bakımlarını... İkimizde uzaktan seven hazırcılarız... Tembeliz velhasıl :) Evde bir tane canlı çiçeğimiz var  o da çok su ve bakım istemediğinden bizi pek yormuyor... Bir de orkidemiz vardı artık can çekişiyordu kuzenime verdim o tekrar canlandırdı... Bu resimde  gördüğünüz çiçeğin adını bilmiyorum ama renklerine bayıldım... İki taneydiyler hemen hediye ettim sevdiklerime... Bakamıyorum ölmelerinide hiç istemiyorum ... Bende ki çiçek sevgisini hala  çözmüş değilim... Atahan da  bu aralar elinde  fotoğraf makinası evimizdeki tek çiçeğin yanına gidip gidip resimlerini çekiyor...Bahçemizde  yeterince çiçek olduğu için evde bakmaya pek  gerek kalmıyor...Bahçemizle ilgili çalışmaları   şurada   ve   burada  anlatmıştım... Doğayla ve sevgiyle kalmanız umuduyla...